Herbata z mlekiem – jaka jest historia bawarki?

To, jak i gdzie powstała znana wszystkim bawarka może zaskoczyć niejednego. Nazwa wskazuje, jakoby napój pochodził z Bawarii. Jest to jednak błędne myślenie, ponieważ zarówno połączenie herbaty z mlekiem, jak i sama nazwa wywodzą się z Francji. Najczęściej pito bawarkę we Francji, gdzie początkowo miała nieco inną formę. Było to połączenie zielonej herbaty i śmietanki, choć wiele źródeł wskazuje, że bawarka była kompozycją mleka z samym wrzątkiem, co w Polsce przez wiele lat, aż po dziś dzień nazywane było ukropkiem.
Bavaroise w języku francuskim nazywa się herbatę osłodzoną specjalnie przygotowanym sokiem z paproci. Syrop kapillorowy powstawał z paproci niekropienia właściwego i podawany był bawarskim książętom. Natomiast określenie „bawarka” funkcjonujące w Polsce określa połączenie herbaty z mlekiem. W późniejszych latach zamiast zielonej herbaty zaczęto stosować czarną, a cały napój doprawiać dodatkami, takimi jak cytryna, sok, a nawet wino.
Początkowo bawarka stosowana była przede wszystkim ze względu na właściwości lecznice. Była doskonałym lekarstwem na przeziębienie, szczególnie w przypadku chorób górnych dróg oddechowych. Dopiero w 1689 roku w Paryżu otwarto kawiarnię, w której podawano bawarkę. Szybko zyskała uznanie i stała się popularna w całej Europie. Do Polski dotarła w okresie Sejmu Czteroletniego. I tutaj połączenie herbaty z mlekiem wzbogacano o regionalne dodatki, w tym lipę, rumianek, kwiaty bzu, melisę, różę i miętę.
Bawarka wciąż spożywana jest na wiele różnych sposobów. Wiele osób uwielbia smak tradycyjnego przepisu, czyli wrzątku ze śmietaną. Najczęściej jednak podstawowymi składnikami jest mleko i herbata łączone w różnych proporcjach. Niekiedy jest to zabielenie herbaty niewielką ilością mleka, innym razem do mleka dodaje się nieco wywaru herbacianego. Każda z tych wersji ma swoich sympatyków. Napój ten wyróżnia się nie tylko oryginalnym smakiem, ale również właściwościami zdrowotnymi, dlatego zaleca się spożywanie go do każdego śniadania.